Litery słów zamknięte
spontanicznym uśmiechu
i z pozoru przypadkowym
muśnięciu zamyślonych ciał.
Tak cicho potrafi szeptać
dusza zamknięta w klatce
odwiecznych konwenansów,
gdy wbrew sobie nie może
wybrać mniej utartej ścieżki.
Wiedziałem, że przyjdziesz... Oczy powoli przyzwyczajają się do strony, coś jakbyś weszła z rozświetlonej ulicy w ciemną klatkę schodową. Powoli dostrzegasz szczegóły pomieszczenia. Kręte schody z kutą barierką zwieńczoną drewnianą poręczą prowadzą na półpiętro na którym widać wielokrotnie malowane jaskrawą olejną farbą drzwi... Które dziś pchniesz, przekraczając próg?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz