Drzwi zielone - "Wstyd"

Zdarza się wam mieć coś prywatnego czego się wstydzicie ujawnić przed innymi? Jakiś nawyk, przyzwyczajenie, fanaberię?

Ja mam w samochodzie płytę Milesa Davisa, którą słucham tylko gdy jadę sam. Mało tego jadąc z kimś, gdy zacznie grać (bo zapomniałem przestawić na radio) czuję się dziwnie skrępowany. Z nielicznymi osobami podobno można pomilczeć i cisza wtedy w ogóle nie krępuje - jest naturalna tak samo jak rozmowa. Milczeć mi się zdarzało... doświadczenie przebywania z drugą osobą w ciszy (bez radia grającego w tle czy telewizora), gdy żadna ze stron nerwowo nie szuka w głowie tematu, który można by poruszyć,  jest doświadczeniem niezwykłym. Czasem pomagają w tym splecione dłonie...

Słuchać jazzu mi się nie zdarzyło...

Zdałem sobie z tego sprawę (wcześniej robiłem to zupełnie nieświadomie i nie spędzało mi to snu z powiek ;) ) gdy podwoziłem znajomego. Z głośników w moim samochodzie akurat płynął Muse i poruszająca piosenka "I belong to you" z wplecioną w nią arią operową. Pod koniec piosenki znajomy spytał: Możesz przy tym jeździć?? Ja bym nie potrafił...

Tak qrwa mogę!!! (Nie powiedziałem mu tego, rzadko artykułuję swoje myśli - to w nawiązaniu do wpisu o codziennym używaniu naszych masek). Nie słucham tego na okrągło, ale czasem taka muzyka porywa mnie do jakiejś innej krainy, sprawia, że podążam za nią jak za leśną nimfą, której uśmiech majaczy na granicy widzialności.
Ale na wszelki wypadek (od tamtego czasu) wybieram się na te "spacery" sam...

Wy oceńcie utwór same...

Za tekstowo.pl przytoczę tylko fragment tekstu który "kupił" mnie absolutnie...

Jak dużo cierpienia roztrzaskało twoją duszę?
Ile potrzeba miłości, aby to naprawić?
Jesteś moim płomieniem światła przewodniego.

Nie potrafię znaleźć słów, żeby to wyrazić.
I tak są spóźnione.
Objechałem pół świata, żeby powiedzieć,
Że do ciebie należę.

Całość tekstu znajdziecie tutaj